Giyim kuşam konusunda benim yaz sezonum biraz geç açılıyor sanırım.
Mayısta insanlar altlarına şortları çekmeye başlarken ben ancak kapriye kadar yükseltebiliyorum çıtamı, Bodrum'a geçene kadar da böyle idare ediyorum. Hoş zaten ince elbiseler, etekler gibi ifil ifil ıvır zıvırımı da Bodrum'da bırakıyorum. Sandalet moduna da genelde orada geçiyorum, burada da gidene kadar bez ayakkabılarımla takılıyorum. Evde de çorap ve bildiğin ev terliği ile geziniyorum.
Fakat iki gündür yoğun şekilde dışarılarda koşturuyorum. Sıcağın fena halde bunaltması ile afalladım zaten. Bir de insanların neredeyse hepsinin şirin şirin açık ayakkabılarla dolaşmasına fena halde özendim sanırım. Akşam evde otururken "Amaaan başlarım Bodrumuna..." dedim ve kurtuldum çoraplarımdan!...
Karda kışta bile geceleri asla çorapla yatamam ama gün içinde de çorapsız dolaşamam, donarım. İşte bu yüzden o çoraplarla -ev içinde de olsa- vedalaşmak benim için yaz sezonumu açma düğmelerimden biridir, hatta en önemlilerindendir. Dün gece bu düğmeye bastım ve bir mutlu oldum, bir ferahladım sorma gitsin!... Hatta ertesi gün giyeceğim sandaletlerimi de hazırladım bir heves.
Bu sabah uyandım. Kahve için ısıtıcıya suyu koydum. Her sabah önce köpeğimi dışarı çıkartıyorum ama çok dengesiz geçen bu baharda hergün mutlaka havayı kontrol etmek için kafamı balkondan uzatıyorum. Hani ekstra bir şey giymek gerekir mi diye.
Bugün de aynısını yaptım. Kafamı uzattım dışarı, gözlerim büyüdü, alt dudağımın aşağı sarktığını hissettim, öylece kalakaldım. "Yaaaa..." dediğimi hatırlıyorum.
Hava. Sevgili hava!.. Yapmış yine yapacağını. Sağolsun, fena halde bozmuş yine.
Gittim giyindim yeni(!) havaya göre. Sonra bir umut yine çıktım balkona, bir bakayım, belki ayaklarım üşümez diye. I-ıh. Yok, donarım eğer açık ayakla çıkarsam.
Öfff dedim, pöfff dedim. Döndüm, çişe çıkacağı için havalara zıplayan oğluma "Bugün de açamıyoruz sandalet sezonunu be yavrum.." dedim.
Çoraplarımı giydim. Üstüne bez ayakkabılarımı taktım.
Çıktım gittim.
Fotoğraf:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder